…για τη μιζέρια

Για άλλη μια φορά χάνομαι στο χάος του μυαλού μου με μόνη διαφυγή έναν ζεστό καφέ το πρωί, ένα ποτό με καλή παρέα σε ένα όμορφο μαγαζί το Σάββατο και φυσικά τα δυο λατρεμένα μου χόμπι το θέατρο και τα δωμάτια απόδρασης (escape rooms). Σε μια επίσκεψη μου στο τελευταίο, πάνω σε μια συζήτηση κοινωνικού περιεχομένου, έβγαλα το συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, είναι μίζεροι. Μια ατάκα, που ενώ ήταν μια στιγμιαία σκέψη ξαφνικά απασχολούσε πολύ έντονα το μυαλό μου και άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί συμβαίνει αυτό και γιατί σε τόσο μεγάλο ποσοστό.

Μπορώ να καταλάβω ότι τα προβλήματα του καθενός όσο σοβαρά ή μη τα εκλαμβάνω και τα αξιολογώ εγώ ή εσύ που διαβάζεις αυτή την στιγμή , για το άτομο που τα ζει φαντάζουν βουνό. Και θα σου πω το εξής θυμήσου την εφηβεία σου που πέρα από τις πανελλαδικές και την βία που σου ασκούσαν για το τέλος του κόσμου αν δεν περνούσες σε κάποια σχολή, κάτι που θα σε απασχολούσε πολύ είναι γιατί δεν σε κοίταξε η Μαιρούλα ή γιατί ο Γιαννάκης σου είπε Καλημέρα και δεν κολλήσατε πέντε. Μην αρχίσουμε τώρα το υπάρχουν και άτομα που σε αυτές τις ηλικίες περνούσαν σοβαρά προβλήματα κτλ νομίζω κατάλαβες το νόημα… νομίζω ότι πλέον ζούμε σε μια κοινωνία που μας επιβάλλει αυτή την μιζέρια, μέχρι και εμείς οι ίδιοι επιβάλλουμε στον εαυτό μας αυτή την μιζέρια βάζοντας τους εαυτούς μας να βομβαρδίζονται καθημερινά με κακές ειδήσεις νεκροί, αυτοκτονίες, κομμένοι μισθοί, πετσοκομμένες συντάξεις, ληστείες, δολοφονίες, πόνος, κακό, δεν υπάρχει άγιος Βασίλης(ΤΟΡ ΨΕΜΑ!), φωτιές, πλημμύρες, νεκροί κι άλλοι νεκροί παντού νεκροί, έπεσε ο κώλος της Κιμ της Καρντάσιαν  και είναι παντού ρε φίλε, παντού! Και το γεγονός ότι πήρε ας πούμε χρυσό μετάλλιο οι Αρβανίτη-Καραγκούνη στην Λιουμπλιάνα ; αδιάφορο; Χμμ… Ζούμε αντλώντας μιζέρια από την μιζέρια γιατί θα κάτσουμε να δούμε κάθε είδους reality  για το ξεκατίνιασμα και το επιβάλλουμε αυτό το πράγμα σε εμάς, ίσως για να μας κάνει να μην σκεφτόμαστε αυτά που μας απασχολούν πραγματικά και με αυτό τον τρόπο Κύριε Περάκη τραυματίζουμε τις αθώες παιδικές ψυχές μας, όχι με ένα τρομακτικό escape room που στην τελική είναι ψεύτικο αλλά σε κάνει να σκέφτεσαι. Πολύ ραντομ και αμπστρακτ οι σκέψεις μου σήμερα, χωρίς σειρά, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς λύση! Ή μήπως το  φάρμακο της μιζέριας κρύβεται στην πρώτη μου πρόταση;

Θα ήταν μια καλή εισαγωγή για μια μεγάλη συζήτηση… τι είναι αυτό που σε έκανε μίζερο σήμερα; Είναι όντως τόσο σημαντικό και αξίζει τον κόπο; Ή μήπως με αυτή την στάση ζωής προσελκύεις περισσότερη μιζέρια. (πόσες φορές την έχω γράψει αυτή την  λέξη;) πώς αλλάζει αυτό; Είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε έτσι; ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΧΩΡΙΑΝΟΙΙΙΙ!!!! Βρείτε την μαγεία, την απόλαυση, την ηδονή , τον ενθουσιασμό, στα πιο μικρά πράγματα …σε μια αγκαλιά, σε ένα χαμόγελο σε μια χαζομάρα (ή απλά πηγαίνετε σε ένα εσκειπ ρουμ) απλά τα πράγματα. Όταν θα βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά και θα βγάζω περισσότερο νόημα θα σου γράψω κάτι καλύτερο. Για σήμερα, αυτά είχα να σου πω. Βρες τρόπο να σταματήσεις την μιζέρια σου, δεν σου προσφέρει τίποτα …