Μαρί Κιουρί,μια γυναίκα που άφησε το στίγμα της στην ιστορία.

Η Μαρί Κιουρί είναι πέραν αμφιβολίας η διαπρεπέστερη γυναίκα επιστήμονας όλων των εποχών.

Η Μαρία Κιουρί η αλλίως Μαρία Σαλώμη  Σκλοντόβσκα-Κιουρί  γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1867 στη Βαρσοβία και ήταν η μικρότερη απο τα πέντε παιδία της οικογένειας της. Η παιδίκη της ηλικία ήταν δύσκολη,δεδομένων των άσχημων συνθηκών απο τη ρώσικη κατοχή στην χώρα.Παρά όλα αυτά κατάφερε να σπουδάσει με παρότρυνση των γονέων της και να αριστεύσει τόσο εκείνη όσο και τα υπόλοιπα αδέρφια της.  Το 1891 έφτασε στο Παρίσι,όπου μπήκε σε ένα απο τα ελάχιστα πανεπιστήμια στα οποία γίνονταν δεκτές γυναίκες στις σχολές των φυσικών επιστημών. Το 1894 πήρε το πτυχίο της στη φυσική και τα μαθηματικά. Την ίδια περιόδο γνώρισε τον Πιέρ Κιουρί, καθηγητή και διευθυντή των εργαστηρίων της σχολής φυσικής και χημείας στο Παρίσι. Τον μαίο του ’94 ο Πιέρ έκανε πρόταση γάμου στη Μαρία αλλά εκείνη απάντησε αρνητικά λόγω της προόπτικης να εγκαταλείψει για πάντα τη Βαρσοβία και τον πατέρα της. Τελικά, μετά απο ένα χρόνο, αποδέχθηκε την πρόταση του και παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στο δημαρχείο του Παρισίου. Στο γάμο δεν είχαν καν δαχτυλίδια επειδή ο Πιέρ ηταν άθεος. Ο μήνας του μέλιτος ήταν μάλλον ασυνήθιστος αφού πραγματοποίησαν τον γύρο της Γαλλίας με ποδήλατα.

              Μετά το γάμο τους άρχισε την διατριβή της με θέμα το φαινόμενο της ραδιενέργειας. Το 1898 ανέφερε την πιθανότητα ύπαρξης ενός νέου στοιχείου στο ουράνιο,οπότε και ο Πιέρ Κιουρί αποφάσισε να συμμετάσχει στην έρευνα της.Μαζί ανακάλυψαν δυο νέα ραδιενεργά στοιχεία, το ράδιο και το πολώνιο οπου το όνομα το έδωσε η Μαρία από την γεννέτηρα της. Το 1903 υπέβαλε την διατριβή της με την έρευνα της στη ραδιενέργεια. Τον ίδιο χρόνο και οι δυο Κιουρί βραβεύτηκαν με το νόμπελ φυσικής. ´Εγινε η πρώτη γυναίκα στην Γαλλία οπού της δινόταν έδρα πανεπιστημίου, ενώ ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που έδωσε διαλέξη στο πανεπιστήμιο της Σορβάνης. Το 1906 μια άμαξα χτύπησε τον Πιέρ καθώς διέσχιζε έναν δρόμο και εξέπνευσε. Η Μαρί Κιουρί συνέχισε την έρευνα της μόνη της και μαζί με την βοήθεια της κόρης της, Ιρέν, οργάνωσε μια κινητή ραδιολογική μονάδα στην εμπόλεμη ζώνη.

Το 1920 άρχισε σταδιακά να την εγκαταλείπει η όραση της λόγω της συνεχής έκθεσης της στη ραδιενέργεια όπου επέσπευσε το θάνατο της απο λευχαιμία στην ήλικια των 67 χρονών.  Κλείνοντας να αναφέρω οτι ειναι η μόνη γυναίκα που αναπαύεται στο Πάνθεον, το μαυσωλείο στο οποίο είναι θαμμένοι οι ‘’μεγάλοι άνδρες’’ της Γαλλίας