10 ερωτήσεις στον Mr Clue Story, Πάρι Περάκη! Λύσε τον γρίφο και κέρδισε ένα βιβλίο του Πάρι!

Εεε Μαυρόσκυλεεε, αν διαβάζεις αυτό το άρθρο, και πολύ καλά κανείς, μη το κουνήσεις ρούπι! Σήμερα θα σου γνωρίσω ένα από τα πρότυπα μου!(που ξέρεις αν είσαι και παρατηρήτικος αλλά και λίγο τυχερός μπορεί να κερδίσεις και κάτι 😉 )

Ο Πάρις Περάκης ένας πραγματικά σύγχρονος ήρωας, άφησε τη σταθερότητα μιας δουλειάς που δε τον γέμιζε, για να κυνηγήσει το όνειρο του και τα καταφερε!! Θα μπορούσε να ήταν και πολύ καλός μουσικός (Πάρι φίλε μου έχεις φωνάρα ), αλλά σίγουρα είναι εξαιρετικός συγγραφέας και πολύ καλός Escaper.

Τον έμαθα  από το Clue Story 1 αλλά και από την αντίστοιχη εφαρμογή για κινητό, τον γνώρισα παίζοντας Paradox και πραγματικά από τα πρώτα κιόλας λεπτά σκέφτηκα, θέλω να τον ανακρίνω αυτόν το τύπο! Ευχάριστος, πανέξυπνος και με πολύ εύστοχες ατάκες μου κέντρισε το ενδιαφέρον και σήμερα με πολύ χαρά θα σας τον παρουσιάσω!(Εεε Πάρι πότε θα πάμε Brainfall;)

Φάκελος: Πάρις Περάκης

1. Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή βιβλίων; Και γιατί βιβλία γρίφων;

Με συγχωρείτε… Ήταν τυχαίο! Η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου πάνω στη γενική δημιουργική αναζήτηση που βίωσα μετά την παραίτησή μου από τη φαινομενικά σταθερή εργασία μου. Δεν είχα καμία πετριά να εκδοθώ, ούτε θα νιώσω ποτέ “συγγραφέας” με την ευρύτερη, τυποποιημένη έννοια. Μου ήρθε μια ιδέα, πήρα τη λάμπα που άναψε πάνω από το κεφάλι μου και τη μετέτρεψα σε κάτι που μου άρεσε. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που αρέσει και σε άλλους διαταραγμένους σαν εμένα!..
Δε θα έλεγα πως τα βιβλία της σειράς Clue Story θεωρούνται αμιγώς βιβλία γρίφων. Είναι ιστορίες που περνούν μηνύματα, βαθιά νοήματα και σε βάζουν σε σκέψη διαφορετική από αυτή που χρειάζεται για να λύσεις έναν γρίφο. Οι γρίφοι παίζουν το ρόλο ενός έμμεσου τεχνάσματος ταύτισης του πρωταγωνιστή με τον αναγνώστη. Με άλλα λόγια δε διαβάζεις ένα βιβλίο στο οποίο λύνεις έναν γρίφο, γυρνάς τη σελίδα και λύνεις τον επόμενο. Διαβάζεις ένα μυθιστόρημα στο οποίο πρωταγωνιστείς εσύ και χρειάζεται να ενεργοποιήσεις το μυαλό σου για να το φτάσεις μέχρι το τέλος.

2. Ποσά βιβλία έχεις εκδώσει και σε ποιο έχεις αδυναμία;

Η σειρά Clue Story αποτελείται από μια νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και ένα κόμικ με γρίφους για παιδιά. Είναι ευδιάκριτη η αδυναμία μου στο Clue Story Κόμικ , όχι μόνο γιατί μεταδίδει έννοιες πολύτιμες για ένα παιδί της εποχής μας, αλλά και γιατί έγινα εγώ ο ίδιος παιδί κατά τη διάρκεια της συγγραφής και της εικονογράφησής του. Επέλεξα να το μετατρέψω σε εφαρμογή για να μπορέσει να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδικά μάτια και να ενεργοποιήσω τους γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους την αποδοχή της διαφορετικότητας, την αντίσταση στο φόβο, τη δύναμη της φαντασίας, της συνεργασίας και της αγάπης.

3. Βρίσκεις ομοιότητες στα Escape Room με τα βιβλία γρίφων;

Υπάρχουν πολλές ομοιότητες, ειδικά αν ένα Escape Room δημιουργηθεί στη βάση ενός ενδιαφέροντος σεναρίου με νόημα και βαθύ περιεχόμενο. Οι ομοιότητες πολλαπλασιάζονται αν συμφωνήσουμε πως για να χαρακτηριστεί ένα δωμάτιο “Escape Room” οφείλει να πατά στην κλασσική, παραδοσιακή μορφή του (γρίφο)δωματίου απόδρασης και να την εξελίσσει χωρίς να τη βιάζει…

4. Τι σημαίνει για σένα Escape Room;

Από την πρώτη εμπειρία απόδρασης που είχα μέχρι την τελευταία, η έννοια του Escape Room για μένα ήταν, είναι και θα είναι ξεκάθαρη. Είναι ο χώρος που μπορώ να συνεργαστώ, να παίξω, να γελάσω με τους φίλους μου και ταυτόχρονα να σκεφτώ και να διευρύνω τη νοημοσύνη μου και τη φαντασία μου. Ορισμένα νέα δωμάτια στα οποία λείπει το δεύτερο σκέλος, δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω ως escape rooms. Τα δωμάτια δε, στα οποία λείπει και το πρώτο σκέλος και η “διασκέδαση” στηρίζεται στην πρόσκαιρη παραγωγή αδρεναλίνης, θα τα χαρακτήριζα μια ατυχή εξέλιξη του είδους, αν όχι οπισθοδρόμηση. Τα δωμάτια που αντί να παράγουν ευφορία και εγκεφαλική ανάπτυξη, παράγουν νέους υποσυνείδητους φόβους, μόνο κακό μπορούν να κάνουν σε μια κοινωνία που ποτίζεται από παντού με τρόμο και ζωντανούς εφιάλτες. Εύχομαι να το αντιληφθούν σύντομα κυρίως οι ανήλικοι escapers.

5. Έχεις ξεχωρίσει κάποιο/α ER κι αν ναι για ποιο λόγο;

Πριν καταλήξω στον εθισμό που βιώνω σήμερα, υπήρξε μια μεγάλη παύση στις αποδράσεις μου, σχεδόν τριετής. Μέσα σε αυτά τα χρόνια οι νέοι owners έχουν οργιάσει! Έχουν φυτρώσει δεκάδες αριστουργήματα τα οποία δεν έχω προλάβει να τα βιώσω όλα, γι’αυτό δεν μπορώ ακόμη να αποφανθώ για το τοπ δωμάτιο. Τα δικά μου κριτήρια κατάταξης είναι η ποσότητα δουλειάς, φαντασίας και συνδυαστικής ευφυΐας που απαιτήθηκαν για να δημιουργηθεί το δωμάτιο και κυρίως το μέγεθος του χαμόγελου που μου πρόσφερε βγαίνοντας από την πόρτα του. Σίγουρα, ισχυρές υποψηφιότητες κατέχουν το Paradox, οι υπερπαραγωγές του Escaped και του BrainFall, το TikiBay, (θα μπορούσα να γράφω ώρες…) Ρώτησέ με πάλι σε λίγους μήνες που θα έχω συμπληρώσει τριψήφιο αριθμό αποδράσεων ή που θα έχω δημιουργήσει το δικό μου δωμάτιο, με βάση την εικόνα του τέλειου Escape Room που έχω στο μυαλό μου.

6. Πιστεύεις ότι αυτός που φτιάχνει γρίφους, είναι απαραίτητα και καλός στο να λύνει γρίφους;

Αυτός που ξέρει να δένει κόμπους, αποκτά ένα πλεονέκτημα στο λύσιμό τους. Αλλά υπάρχουν χιλιάδες είδη κόμπων. Μοιραία, κάποιος θα τον δυσκολέψει. Κάπως έτσι είναι και με τους γρίφους. Για να λύσεις έναν γρίφο πρέπει να ανιχνεύσεις τη σκέψη που έκανε ο εμπνευστής του. Αλλά υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά είδη σκέψεων (βλ. Σαούλη, Παπαρουσάκη, Κωστάκη, Χασαπάκη – Journal) που μοιραία κάποιο θα σου δημιουργήσει πρωτόγνωρες δολοφονικές τάσεις!.. Εγώ στα βιβλία μου προσπαθώ να κρατήσω το επίπεδο δυσκολίας σε νορμάλ επίπεδα. Θέλω να αποφύγω το ενδεχόμενο ο αναγνώστης να νιώσει χαζός, ή να ψάξει τη διεύθυνσή μου με κακές προθέσεις!..

7. Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου στο μέλλον;

Άφραγκο… Αν συνεχιστεί ο εθισμός των αποδράσεων.

8. Τι ήθελες να γίνεις μικρός και τι σπούδασες τελικά;

(Πολύ) Μικρός ήθελα να γίνω μπασκετμπολίστας, όμως το κρεβάτι του Προκρούστη έχει απαγορευτεί σαν μηχανισμός τεντώματος κοντών ανθρώπων, επομένως το όνειρο μετατράπηκε σε κάτι πιο εφικτό. Ήθελα να γίνω μουσικός. Οι γηραιότεροι με επηρέασαν με τις γνωστές τρομοκρατικές συμβουλές: “Δε θα βρίσκεις δουλειά”, “Θα πεθάνεις πάμφτωχος” κλπ. Επομένως, με έσπρωξαν να σπουδάσω Οικονομικές Επιστήμες, οι οποίες μου χάρισαν την επαγγελματική αποκατάσταση… (…σε μια δουλειά που έμελλε να παρατήσω για να καταλήξω να γράφω βιβλία και να διδάσκω μαθηματικά.)

9. Τον ελεύθερο χρόνο σου πώς τον αξιοποιείς;

Απαντώ Σε Ερωτήσεις Μαυρόσκυλων. Αποδρώ. Συγγράφω. Ρίχνω Επίπεδα Συζητήσεων. Τρώω Ελαφριά Φαγητά. Αστειεύομαι. Νιώθω. Εμπνέομαι και σκαρφίζομαι γρίφους για να σας χαρίζω χαμόγελα ή γκριμάτσες ταλαιπωρίας!

10. Κριτικές για τη δουλειά σου διαβάζεις; Σε επηρεάζουν;

Πονεμένη ιστορία. Η καλή κριτική είναι κάτι πολύ αναζωογονητικό και ελπιδοφόρο. Η κακή κριτική χωρίζεται σε δύο είδη: Στην εποικοδομητικά αρνητική κριτική, η οποία σε βελτιώνει, σε πάει ένα βήμα παραπέρα και στην κακή κριτική που πιτσιλάει χολή στην οθόνη σου! Δε σου κρύβω ότι στην αρχή με πλήγωνε βαθιά το δεύτερο είδος κακής κριτικής. Αν όμως το φιλοσοφήσεις, θα καταλάβεις πως αυτός που μπαίνει στη διαδικασία να γράψει κάτι κακεντρεχές, πασπαλισμένο με γερές δόσεις μίσους, είναι συνήθως ένας δυστυχισμένος άνθρωπος με ματωμένη ψυχή, επομένως δεν αξίζει τον εκνευρισμό σου, αλλά τη λύπηση και τη συμπάθειά σου. Όσο για την εποικοδομητικά κακή κριτική, θα έλεγα πως την προτιμώ από την καλή κριτική. Ο άνθρωπος που θα εντοπίσει το ψεγάδι που διορθώνεται, είναι πιο χρήσιμος από αυτόν που απλά θα σε θαυμάσει.

´Εσυ που κατάφερες να λύσεις το γρίφο, γράψε την απάντηση σου κάτω από το ποστ στο Facebook και που ξέρεις,μπορεί να είσαι ο τυχερός που θα κερδίσει ένα βιβλίο του Πάρι της επιλογής σου!!!