Stef.Riz
Η ιδέα πίσω από το έργο
- Ο Αγγελιδάκης εμπνέεται από την αλληγορία του Πλατωνικού σπηλαίου, και την επανατοποθετεί στο σήμερα: έναν κόσμο ψηφιακής παραίσθησης, μετά-αλήθειας και εικόνων που μας εγκλωβίζουν εικονικά, όχι μόνο να αντικρίζουμε αλλά και να είμαστε μέρος τους .
- Το escape room δεν λειτουργεί ως παιχνίδι λύσεων, αλλά ως χώρος προβληματισμού: σε μια εποχή όπου η επιθυμία για «απόδραση» είναι καταναλωτικό προϊόν, το έργο σπάει αυτή την αυταπάτη, θέτοντας ερωτήματα αντί για απαντήσεις .
Μια “φυλακή” που σε προκαλεί να σκεφτείς
- Το ελληνικό περίπτερο, μια νεοβυζαντινή δομή χτισμένη το 1934, χρησιμοποιείται ως μίνι πειραματικό “σκηνικό”: φέρνει στο παρόν μια αρχιτεκτονική ένταση μέσα στο ίδιο του το πλαίσιο .
- Αναγνωρίζει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος ζει πάνω στην εικόνα του, αποστασιοποιημένος από την αυθεντική εμπειρία – και αυτό ακριβώς σχολιάζει: την αλήθεια ως αφήγηση και μηχανισμό και όχι μεταφυσική αξία .
Πώς λειτουργεί η εγκατάσταση
- Θυμίζει πιο πολύ έναν χώρο προσομοίωσης παρά ένα παραδοσιακό έργο τέχνης: ο θεατής εμπλέκεται ενεργά, περνάει χρόνο, διαβάζει γρίφους, αμφισβητεί, συμμετέχει βιωματικά .
- Οι γρίφοι δεν οδηγούν σε λύση, αλλά σε αναστοχασμό – ποια αφήγηση μπαίνει στο προσκήνιο, ποια φυσικά σώματα λειτουργούν πίσω από κάθε αφήγηση .
Γιατί μας ενδιαφέρει αυτό
- Σε μια γενιά που δίνει έμφαση στην ψηφιακή ταυτότητα, η εγκατάσταση λειτουργεί ως καθρέφτης: «είμαι εγώ ή η εικόνα μου;»
- Εκφράζει την ανάγκη μας για ελευθερία από δομημένες πραγματικότητες — μέσω μιας εμπειρίας που δεν πουλάει το όραμα αλλά σε προκαλεί να το αναρωτηθείς.
Ο Αγγελιδάκης παίρνει την πιο διάσημη φιλοσοφική αλληγορία, τη μεταφέρει στον ψηφιακό κόσμο, και τη μεταμορφώνει σε ένα διαδραστικό περιβάλλον σχεδιασμένο να σε κάνει να σκεφτείς πώς ζεις μέσα στις εικόνες και τις αφηγήσεις. Αν θες κάτι παραπάνω από επίσκεψη σε θέαμα, αλλά μια εμπειρία που σε αλλάζει — τότε σίγουρα αξίζει.
Περισσότερα θέματα Escape Room
